VDZ verliest eerste duel in 2015 in de strijd om promotie maar maakt zich geen zorgen

Op 9 mei werd in de polder de eerste wedstrijd gespeeld in de strijd om promotie naar de 2e klasse. De tegenstander ditmaal was Bas uit Biddinghuizen.

Voorafgaand aan het duel was er een waslijst aan afwezigen van jongens die toe waren aan een welverdiende vakantie om weer punten te scoren bij het parlement. Dat is op zich geen probleem maar om vervolgens alleen maar kiekjes te sturen via de app waar op elke foto te zien is dat jullie in de zon biertjes weg zitten te weg te lurken vind ik dan weer een beetje schijnheilig. En dat terwijl ons motto: “Samen is niet alleen”,is.

De route naar Biddinghuizen verliep niet zoals gepland. Een ware kopstaart botsing op de Elburgerbrug zorgde ervoor dat de wedstrijd een uur later begon. De Chrysler van Eric is totall loss en Marco, Steef, Robin en Eric waren wel met de schik vrijgekomen maar niet geheel zonder kleerscheuren. Marco moest hierdoor de wedstrijd aan zich voorbij laten gaan, Robin weet ook weer dat hij de leeftijd van 20 ver heeft gepasseerd, Steef had last van z’n nek en onze Eric is er gek genoeg zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Behalve zijn auto. Met een ingeblikte Chrysler reden ze weer verder naar Biddinghuizen. Onderweg moest er nog gestopt worden om de bumper van de weg op te rapen en achterlampen te voorzien van tape maar Biddinghuizen werd bereikt.

Aangekomen bij Bas zijn de jongens prima opgevangen en behandeld door de verzorgers daar, waarvoor DANK Bas!

Na een kort beraad waarin de vraag werd gesteld of de wedstrijd wel door kon gaan was er besloten om toch te starten.

Om te beginnen was het leeftijdsgemiddelde er een die er mocht zijn…. 21 tegenover de 39 jaren van ons. In de eerste helft kon je er niet uit opmaken dat wij (toch een team met veel gelouterde spelers) het verschil konden maken. In tegenstelling, wat wij lieten zien was bar er boos. Het normaalgesproken tikkie takka was in geen velden of wegen te bekennen. Sterker nog, Bas speelde ons bij vlagen tussen de linies aardig weg.  De eerste helft was er niet een om over naar huis te schrijven. Door geklungel op het middenveld en de verdediging stonden we met de rust zelfs met 2-0 achter. Toch waren er een paar lichtpuntjes, wij creëerden een paar kansen, heel af en toe konden we een beetje voetballen op een hobbelig veld, het feit dat er nog voldoende jongens waren die de energie hadden om het tegendeel bij de scheidsrechter te bewijzen bij een verkeerde beslissing gaf aan dat we nog lang niet klaar waren met Bas, en als laatste; we hadden nog één verse wissel…. DER BOMBER, alias KONING FOPDUIK, alias DE BUTCHER van NERJA, alias de man die er al jaren voor zorgt dat hoogte 80 door hem persoonlijk in leven wordt gehouden, alias de man die speeches houdt waar je u tegen zegt maar nog niet het niveau van Steef Brinkhoff  heeft bereikt oftewel ONZE Bas.

In de rust werd er gesproken hoe we het spreekwoordelijke tij konden keren. Belangrijke punten daaruit waren: verspil niet teveel energie want vanavond is er ergens wel een gelegenheid ‘hoe dan ook’ om een feestje te vieren, hoe lossen we het bitterballen probleem op, wie maakt de kas op en wie sluit er af bij VDZ en wie wast de kleding. Na dat overlegd te hebben en goede afspraken hebben gemaakt konden we vol goede moet starten aan de 2e helft.

Van quitte af aan gingen we druk zetten en probeerden het spel van Bas zo te ontregelen. Bas had geen antwoord daarop en verloor het vertrouwen in eigen kunnen. Ook waren er een paar jongens bij die teveel krachten hadden verspeeld. Ons vertrouwen was nog groter dan die al was. We knokten als vanouds en kwamen steeds meer toe aan waar wij goed in zijn: echt voetballen. We kregen veel meer kansen, speelden van achteruit steeds meer Berno en Domi aan om vervolgens Robert-Jan en Bas in positie te brengen. Ook loopwonder Daan knokte zich met anderhalve enkel steeds beter de wedstrijd in waardoor wij een absoluut overwicht creëerden.

Toen sloeg wederom het noodlot toe. Onze Ghanese ijsdanser slalomde zich BIJNA vrij. Hij was BIJNA klaar met zijn korte kür. Hij was BIJNA in de veronderstelling dat hij met goud het podium af kon stappen. Het bleek een Elburgerbrug te ver….. Hij begon met een Axel, goed, zette direct daarna een Rittberger in, goed, maakte daarna een dubbele Lutz, heel goed en erg mooi, en deed toen iets wat hij niet had moeten doen. Ik moet ook zeggen dat het publiek op de banken stond en ook niet wist wat ze zag. Ze klapten en juichten, het publiek werd wild en was in extase en daar is onze Ghanese ijsparel vatbaar voor. Hij werd overmoedig en wilde hem afronden met een Salchow, iets waar we hem al vaker voor hebben gewaarschuwd. Dit liep compleet verkeerd af met als resultaat dat Francis het uitkermde van de pijn en naar alle waarschijnlijkheid pas volgend seizoen weer inzetbaar is. Francis, bij deze wens ik jouw vrouw, Mar-Jet heel veel sterkte toe.
Na dit grote verlies moesten we verder spelen met 10 man, en dat met nog zo’n 35?? minuten op de klok.  

We deden een paar concessies en ons spel werd er niet minder om. Integendeel, we vochten als leeuwen en iedereen moest en deed een stap extra voor elkaar. Dit werd beloond met een fantastisch Bernoiaans doelpunt. Een breedtepass afgegeven van Niels op zo’n 20 meter van het doel, werd fantastisch hard en zuiver en hoog in de bovenhoek door Berno ingeschoten (2-1). De keeper was kansloos. Het laatste kwartiertje stonden we positioneel goed en wanneer we de bal hadden kwamen we er voetballend bij tijd en wijle nog prima uit. Had en als telt niet maar het had zomaar kunnen eindigen in 2-2. Ondanks ons eerste verlies in 2015 ben ik fier op het team! Dit geeft vertrouwen voor volgende week waar we een ware kraker kunnen verwachten op sportpark ‘t Cranevelt! En ik ben er dan ook van overtuigd dat wij op onze mooie egale groene grasmat een positief resultaat gaan neerzetten zodat wij verder kunnen in de strijd op promotie!

(Op dit artikel rust auteursrecht) .